De laatste blog
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
15 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Klipdrift
Nog 5 dagen in South-Africa en dan ga ik aan de terugreis beginnen. Bijna 7 maand voorbij. Een hele bijzondere periode in mijn leven. Nooit verwacht dat ik mijn droom ook echt kon gaan waarmaken. God heeft deze weg voor mij geopend. Hij heeft een doel met alles en dit was het beste wat er te bedenken was na zo’n lange tijd uit de maatschappij. Makkelijk was het zeker niet, er zijn heel veel moeilijke momenten geweest. Momenten waarop ik dacht “waarom ben ik hier” “waar ben ik aan begonnen” “ik kan dit niet”. Maar deze ervaring had ik nooit willen missen. Het heeft me sterker gemaakt, wijzer, geduldiger, dankbaarder. Het heeft me weer meer lid van de maatschappij laten voelen.
Ik heb 7 maand liefde kunnen geven aan al deze beschadigde kids. Ze van God mogen vertellen. Wat is er belangrijker dan dat? Ze kunnen vertellen dat ze een Vader in de hemel hebben die voor ze zorgt en van ze houdt waar ouders dat niet doen of niet (meer) kunnen doen.
Wat ga ik dit missen. De kinderen, de knuffels, stralende gezichtjes, auntiee Hetty, het zingen, logerende kids bij mij, de fles geven al is het midden in de nacht ;) een smile. De kleine dingen, grappige voorvallen etc. die ga ik het meest missen.
En niet te vergeten mijn Afrikaanse mama’s. Mijn ochtend knuffels, de lieve vrouwen die het zijn. Het is toch een lange tijd mijn thuis geweest en het is ook echt mijn Afrikaanse familie. Bedankt voor het welkom voelen, voor het een thuis te laten wezen mama’s!
Afscheid nemen is moeilijk en niet mijn favoriet. Dinsdag zijn Nel en ik samen naar Pretoria geweest. Was goed om er nog even samen op uit te gaan. Gisteren verzorgden Nel en ik een lunch voor de mama’s en papa als afscheid. Elke dag is een beetje afscheid nemen. Vanaf nu ben ik de laatste paar dagen alleen. Gezellig de kids maar bij me laten logeren anders is het zo stil.
Mama’s, papa, aunties, uncle, en jullie kids, hier of bij familie, hou van jou!
Maar het is ook goed om weer naar huis te gaan. Mijn leven daar weer op te gaan pakken. Niet meer opgesloten te zitten in een ggz of wildpark ;) Ik hoop dat ik er nu sterk genoeg voor ben om het ook in Nederland te kunnen doen. Sinds woensdag heb ik een huis in Wekerom. Weer een ander deel van Nederland waar ik een nieuwe start ga maken en een studie ga afronden. Ik ben blij als ik al mijn vrienden weer dichterbij zal hebben.
Vanmorgen bij het ontbijt wilden N en O proosten met hun beker water. En wat zeggen ze? “Cheese!”
Iedereen heel erg bedankt voor de steun van de afgelopen maanden!
Liefs Hetty
Ik heb 7 maand liefde kunnen geven aan al deze beschadigde kids. Ze van God mogen vertellen. Wat is er belangrijker dan dat? Ze kunnen vertellen dat ze een Vader in de hemel hebben die voor ze zorgt en van ze houdt waar ouders dat niet doen of niet (meer) kunnen doen.
Wat ga ik dit missen. De kinderen, de knuffels, stralende gezichtjes, auntiee Hetty, het zingen, logerende kids bij mij, de fles geven al is het midden in de nacht ;) een smile. De kleine dingen, grappige voorvallen etc. die ga ik het meest missen.
En niet te vergeten mijn Afrikaanse mama’s. Mijn ochtend knuffels, de lieve vrouwen die het zijn. Het is toch een lange tijd mijn thuis geweest en het is ook echt mijn Afrikaanse familie. Bedankt voor het welkom voelen, voor het een thuis te laten wezen mama’s!
Afscheid nemen is moeilijk en niet mijn favoriet. Dinsdag zijn Nel en ik samen naar Pretoria geweest. Was goed om er nog even samen op uit te gaan. Gisteren verzorgden Nel en ik een lunch voor de mama’s en papa als afscheid. Elke dag is een beetje afscheid nemen. Vanaf nu ben ik de laatste paar dagen alleen. Gezellig de kids maar bij me laten logeren anders is het zo stil.
Mama’s, papa, aunties, uncle, en jullie kids, hier of bij familie, hou van jou!
Maar het is ook goed om weer naar huis te gaan. Mijn leven daar weer op te gaan pakken. Niet meer opgesloten te zitten in een ggz of wildpark ;) Ik hoop dat ik er nu sterk genoeg voor ben om het ook in Nederland te kunnen doen. Sinds woensdag heb ik een huis in Wekerom. Weer een ander deel van Nederland waar ik een nieuwe start ga maken en een studie ga afronden. Ik ben blij als ik al mijn vrienden weer dichterbij zal hebben.
Vanmorgen bij het ontbijt wilden N en O proosten met hun beker water. En wat zeggen ze? “Cheese!”
Iedereen heel erg bedankt voor de steun van de afgelopen maanden!
Liefs Hetty
-
15 Mei 2015 - 21:23
Ina:
Sterkte met afscheid nemen. Het zal ongetwijfeld moeilijk zijn. Fijn dat je woonruimte hebt als je terug komt. -
15 Mei 2015 - 21:44
Tante Jansje:
lieve Hetty .
wij zijn trots op je. dat je door hebt gezet ,ook als het moeilijk was.
we zien er naar uit je te ontmoeten, en wensen je alles toe wat je nodig hebt de komen de tijd.
vertrouw op de Heere in alles.
Hij is de zelfde, de culturen verschillen< maar God is de zelfde, waar je ook bent,.
sterkte in alles en WELKOM IN FRYSLAN.
tut FAN US. -
16 Mei 2015 - 10:20
Ome Tjibbe:
Dag Hetty
hier een laatste groet van je Oom ik wens je nog veel sterkte toe de laatste dagen en straks een goede reis en een behouden thuiskomst in Nederland.
je weet het Hetty, God ziet je overal bid Hem om de kracht en dat je veilig bij ons mag aankomen.
groeten Ome Tjibbe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
